İlgili Makaleler
Çocuk psikolojisi hakkında, ebeveynlerin, anne adaylarının veya çevrelerinde çocukları olanların bilmesi gereken bazı temel bilimsel gerçekler vardır. Bu bilimsel gerçeklerle bir çocuğun davranışını daha iyi analiz edebilir ve gelişimi için doğru cevabı verebilirsiniz.
UNICEF Çocuk Hakları Sözleşmesi'nin ilk maddesine göre, her kişi 18 yaşına kadar çocuk olarak kabul edilmektedir. Ayrıca çocukluk, fark edilmese bile herkes için uzun ve zor bir süreçtir çünkü çocuk psikolojisi, yetişkin bireysel psikolojisi kadar, daha da derin. Ebeveynler, öğretmenler ve çocuğun etrafındakiler çocuk psikolojisi hakkında yeterli bilgiye sahip değilse, küçük olaylar ileride büyük sorunlara kapı açabilir. Günümüzde insanların çocuk psikolojisi konusunda daha bilgili olduğunu söyleyemesek de en azından öğrenmeye açıklar. Bir insanın hayatının en önemli dönemi olan çocukluk, hepimiz yaşasak da daha sonraki yıllarımızdadır; Bu dönemde unuttuğumuz çocukları anlamakta güçlük çekiyoruz. Bu nedenle uzman pedagogların ve psikologların tavsiyelerine kulak vermek ve çocuk psikolojisi ile ilgili bilimsel gerçekleri akılda tutmakta fayda var. Çocuk psikolojisi hakkında bilimsel gerçekler:Tırnak yeme, çocuklarda gerginliğin bir işaretidir. Çocuğunuza güvenerek iştahsızlığın üstesinden gelebilirsiniz. Çocuk beyni ve yetişkin beyni aynı yapıya sahiptir. Islanmanın nedeni stres ve endişe olabilir. Çocuklarda ayrılık anksiyetesi normaldir. Öğrenme, sosyal aracılar aracılığıyla gerçekleşir. Güven, kardeşin kıskançlığının altında yatıyor olabilir. Çocuklar, sıkı bir eğitimle değil, özgürlükle büyürler. Tırnak yeme çocuklarda gerginliğin bir işaretidir:Tıpkı yetişkinlerde olduğu gibi çocuklarda da tırnak yeme alışkanlığının altında gerginlik hissi hissedilir. Doç. Dr. Özel Dershaneler Bencik Kangal'a göre böyle bir durumda çocuğu gerginlikle mücadele etmeye ve ona karşı sabırlı olmaya teşvik etmek gerekiyor. Yapılabiliyorsa gerginliğin nedenleri ortadan kaldırılmalı ya da en azından çocuk bu nedenlere alışmalı ve gergin hissetmemelidir.
Çocuğunuza güvenerek iştahsızlığın üstesinden gelebilirsiniz:
Çocuklarda iştahsızlık, ebeveynler tarafından sıradan bir sorun olarak görülür ve genellikle psikoloji ile ilişkilendirilmez. Ancak bu bir problem değil, bir süreçtir. Bazen çocuklar yalnızca bir tür yiyeceği sevme eğilimindedir veya yalnızca bir yemekten nefret eder. Çocuğunuzu zorlamak yerine ona uyum sağlamalısınız. Çocuk gelişimi uzmanı Özgür Bolat'a göre yemek seçme davranışının altında bir korku yatıyor olabilir. Bazı nedenlerden dolayı çocuk korktuğu nesneye benzettiği bir yemekten kaçınıyor olabilir. Bu noktada çocuğunuza güvenmeli ve süreci birlikte yaşamalı, yeterince yiyecek aldığından emin olarak onu zorlamamalısınız. Yararlı yiyecekleri onun hoşuna gidecek şekilde sunmaya çalışın 🙂
Çocuk beyni ve yetişkin beyni aynıdır:
Psikolojiye sahip bir çocuğa nasıl davranılır sorusunun en basit cevabı:Kendiniz gibi davranın. Çünkü çocuklar ve yetişkinler aynı beyin ve zihniyete sahiptir. Elbette yetişkin bir insanın ne öğrendiğini ve deneyimlediğini bilmiyorlar ama beyin yapıları yetişkin insanlarla tamamen aynı. Çocuklar ve yetişkinler, deneyimsizliklerine rağmen aynı şekilde düşünme eğilimindedir. Çocukların kendini yansıtma becerileri de zamanla kendini düşünme, kendi davranışlarını düzenleme, diğer insanlarla etkileşimlerini düzenleme gibi yetenekler sayesinde gelişir ve yeni deneyimler kazanır.
Islanmanın nedeni stres ve endişe olabilir:
Uygun bir durum olarak 5 yaşına kadar çocuklarda yatak ıslatma davranışı normaldir. Ancak 5 yaşından sonra ıslanma 7-8 yaş erkek çocuk ve sonrasında psikolojisini olumsuz etkileyecektir. Islanma, fiziksel veya psikolojik bir sorunun göstergesi olabilir. Ayrıca yatak ıslatan çocukların genel olarak duygularını ifade etmekte güçlük çektikleri de gözlemlenmiştir. Pedagog Dr. Adem Güneş'e göre 5 yaşından sonra ıslanmadan muzdarip çocukların öncelikle fizik muayeneden geçmesi gerekiyor. Fiziksel bir sorun yoksa psikolojik nedenlere odaklanmak gerekir. Çocuğu ıslatma durumunda, kızmamak, utanmamak, korkmamak, gülerek, ağlayarak ve öfkeyle kendini ifade etmesine izin vermek gerekir.
Çocuklarda ayrılık anksiyetesi normaldir:
Bakıcısına bağlanmak ve ondan ayrıldığında ağlamak normal bir davranıştır. 3-5 yaşında bir erkek çocuğunun psikolojisi için özellikle anneden ayrılma durumunda ağlama davranışının normal olduğu bilinmektedir. Ancak bu ağlama durumunda çocuğa destek olmak için yanında kalacak kişinin önemini de vurgulamaktadır. Geçmiş bir ayrılık travması bu şekilde ifade edilebilir. Çocuk tepki verdiğinde, onunla anlayışla karşılaşmak da travmanın iyileşmesinde olumlu bir etkiye sahip olacaktır.
Öğrenme, sosyal aracılar aracılığıyla gerçekleşir:Çocuklarda öğrenme, sosyal aracılar aracılığıyla gerçekleşir. Bir çocuk bildiği her şeyi annesinden, babasından, diğer büyüklerinden, bakıcılarından, öğretmenlerinden ve akranlarından öğrenir. Bu noktada sosyal aracıların sayısı arttıkça çocuğun öğrenme kapasitesi de gelişmektedir. Öğrenme ortamları çocuğun gelişimi için kritiktir. Bu nedenle çocuğun içinde bulunduğu ortamlar onu geliştirecek genel bir kültüre sahip olmalıdır. Aynı şekilde, öğrendiklerini bir deneyim olarak kazanması için yaşıtlarıyla birlikte olabileceği bir sosyal ortama sahip olmak son derece önemlidir. Kardeşin kıskançlığının arkasında güven sorunu yatıyor olabilir:Kıskançlık, özellikle ilk kez kardeşi olan çocuklarda sık görülen bir durumdur. Bunun nedeni ise; Bebek gelene kadar her anını çocukla geçiren anne artık bebeğe daha fazla bakmak zorunda kalıyor ve çocuğa yeterince bakamıyor ve oyun oynamıyor.
Prof.Dr.Haluk Yavuzer'e göre bu noktada özellikle babaların harika bir işi var. Kıskanç çocuğa, çocuğun kendini terk edilmiş, güvensiz ve desteksiz hissetmemesi için özen gösterilmeli, çocuğun yaşına göre çocuğun yardımıyla bebeğin bakımı sırasında dışarıda bırakılmadığı gösterilmelidir. . Dengeyi korumak son derece önemlidir.
Çocuklar sıkı bir eğitimle değil, özgürce gelişirler:
İlk 4 yıl, çocuklar için eğitim açısından çok önemlidir. Ancak bir çocuk, kendisi için hiç de eğlenceli olmayan titiz bir eğitim yerine özgür kalarak ve duygularını ifade ederek daha verimli bir gelişim sürecine sahip olacaktır. Çocukların ne öğrendiğini ve diğer çocukların gerisinde olup olmadıklarını sürekli kontrol etmek doğru değildir. Pedagog Dr. Adem Güneş'e göre bu yaştaki çocuklar özgürlüğünden sonuna kadar yararlanmak istiyor. Duygusal ihtiyaçları vardır ve bu ihtiyaçları karşılamak için ebeveynlerinden yardım isterler. Bu ihtiyaçlar ağlıyor, hatta sızlanıyor olabilir. Bu noktada çocuğa baskı yapmak yerine ona destek olmalı ve duygularını bastıran bir birey yerine, duygularını özgürce ifade eden özgür bir birey yetiştirmelisiniz. Çocuğumun psikolojisi gibi konular yerine çocuk psikolojisinin altında yatan bilimsel gerçekleri öğrenmek çocuğunuz için en iyisini yapmanıza yardımcı olacaktır. . Yine de, çocukta bir sorun büyüyorsa, bir uzmana danışmayı unutmamak gerekir. Çünkü çocukluk, geleceği etkileyen bir süreçtir.
