6 Şubat depreminin ardından büyük bir travma yaşayan ve hayata küsen 23 yaşındaki Barış, tam 3 yıl sonra ilk kez evden çıktı. Annesiyle birlikte hayata tutunmaya çalışan Barış'ın bu önemli adımı, umut ışığı oldu. Peki, Barış'ı bu değişime iten neydi ve bu adım onu hayata döndürebilecek mi?

Deprem Sonrası Kabus Dolu Günler

Kahramanmaraş merkezli depremlerde evini kaybeden 50 yaşındaki anne Semra Özbay ve 23 yaşındaki oğlu Barış Özbay, yaşadıkları depremin ardından Defne ilçesinde hayata birlikte tutundular. Ancak Barış için deprem, sadece fiziksel bir yıkım değil, aynı zamanda psikolojik bir çöküntüye de neden oldu. Depremden sonra 3 yıla yakın süredir evden çıkmayan Barış, kendini tamamen soyutladı ve sadece telefonla ve bilgisayarla vakit geçirmeye başladı.

Anne Semra Özbay, oğlunun bu durumuna çok üzülse de, ona destek olmaya çalıştı. Barış'ın hayata yeniden tutunabilmesi için elinden geleni yapan anne Özbay, onu dışarı çıkmaya teşvik etti. Ancak Barış'ın isteksizliği ve umutsuzluğu, bu çabaları sonuçsuz bıraktı. Ta ki, o güne kadar...

3 Yıl Sonra Gelen Değişim

3 yıl sonra ilk defa dışarıya çıktığı günde; hem tıraş oldu hem de banyo yaptı. Barış’ın yıllar sonra yaşadığı yeniliklere karşı ilk söylediğiyse, "Ben bir şey yapmak istemiyorum, iyileştikten sonra da bir şey yapmayı isteyeceğimi sanmıyorum" oldu.

Bu sözler, Barış'ın içindeki umutsuzluğun hala devam ettiğini gösteriyor. Ancak, dışarı çıkması ve kendine bakması, önemli bir adım olarak değerlendiriliyor. Uzmanlar, travma sonrası stres bozukluğu yaşayan bireylerin, küçük adımlarla hayata yeniden adapte olabileceğini belirtiyor. Barış'ın bu adımı da, iyileşme sürecinin başlangıcı olabilir.

Travma Sonrası Stres Bozukluğu ve İyileşme Süreci

Deprem gibi travmatik olaylar, birçok kişide travma sonrası stres bozukluğuna (TSSB) yol açabilir. TSSB, kişinin olayı tekrar tekrar yaşamasına, kabuslar görmesine, sürekli tetikte olmasına ve normal hayata adapte olmakta zorlanmasına neden olabilir.

TSSB'nin belirtileri kişiden kişiye değişebilir, ancak en sık görülen belirtiler şunlardır:

• Olayı tekrar tekrar hatırlama veya kabuslar görme
• Olayla ilgili yerlerden, kişilerden veya durumlardan kaçınma
• Sürekli tetikte olma veya kolayca irkilme
• Uyku sorunları
• Konsantre olmakta zorlanma
• Öfke patlamaları
• Suçluluk veya utanç duyguları

TSSB'nin tedavisi genellikle terapi ve ilaç tedavisini içerir. Terapi, kişinin travmatik olayla başa çıkmasına ve normal hayata adapte olmasına yardımcı olabilir. İlaçlar ise, anksiyete, depresyon ve uyku sorunları gibi belirtileri hafifletebilir.

Barış'ın durumu, TSSB'nin etkilerini açıkça gösteriyor. Ancak, dışarı çıkması ve kendine bakması, iyileşme sürecinin başlangıcı olabilir. Ailesinin ve uzmanların desteğiyle, Barış'ın hayata yeniden tutunması ve mutlu bir geleceğe sahip olması mümkün olabilir.

Barış'ın hikayesi, depremzedelerin yaşadığı zorlukları ve hayata tutunma çabalarını gözler önüne seriyor. Umuyoruz ki, Barış ve onun gibi birçok depremzede, en kısa sürede iyileşir ve mutlu bir hayata kavuşur.